5. महामायेचा मृत्यू
भगवान बुद्ध आणि त्यांचा धम्म
~लेखक: डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर
*********************
प्रथम खंडः बोधिसत्व हे बुद्ध कसे झाले
*********************
भाग पहिला- जन्मापासून परिव्रज्येपर्यंत
*********************
5. महामायेचा मृत्यू
( Death of Mahamaya )
*********************
~लेखक: डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर
*********************
प्रथम खंडः बोधिसत्व हे बुद्ध कसे झाले
*********************
भाग पहिला- जन्मापासून परिव्रज्येपर्यंत
*********************
5. महामायेचा मृत्यू
( Death of Mahamaya )
*********************
1) पाचव्या दिवशी नामकरणविधी करण्यात आला. मुलाचे नाव "सिद्धार्थ" असे ठेवण्यात आले. त्याच्या कुळाचे नाव गौतम होते. म्हणून त्याला सिध्दार्थ गौतम या नावाने लोक संबोधू लागले.
2) मुलाच्या जन्माचा आंनदोत्सव व नामकरणविधी चालू असतानाच महामाया एकाएकी आजारी पडली आणि तिचे दुखणे खूप बळावू लागले.
3) आपला अंतकाळ जवळ आला आहे असे ओळखून तिने राजा शुद्धोदनाला व प्रजापतीला आपल्या रुग्णशय्येजवळ बोलाविले आणि म्हटले, "माझ्या मुलाबद्दल असिताने जे भविष्य वर्तविले आहे ते खरे होईल याची मला खात्री आहे. मला वाईट एवढेच वाटते की ते खरे ठरलेले पाहण्यासाठी मी जिवंत राहणार नाही."
4) "माझं बाळ आता लवकरच मातृहीन होईल. परंतू माझ्या मागे माझ्या मुलाचे काळजीपूर्वक पालनपोषण होण्याबाबत व त्याच्या भवितव्याला अनुलक्षून त्याचे योग्य संगोपन करून वाढविले जाईल याबद्दल मला मुळीच चिंता वाटत नाही."
5) "प्रजापती, माझे बाळ मी तुझ्या स्वाधीन करीत आहे. त्याच्या आईपेक्षाही तू त्याचा चांगला सांभाळ करशील याबद्दल मला मुळीच शंका वाटत नाही."
6) "आता कष्टी होऊ नका. मला मृत्यूची परवानगी द्या. देवाचं बोलावणं आलं आहे. त्याचे दूत मला घेऊन जाण्यासाठी थांबले आहेत." असे म्हणून महामायेने अखेरचा श्वास घेतला. शुद्धोदन व प्रजापती या दोघांनाही अतिशय दुःख झाले व त्यांनी रडून आक्रोश केला.
7) सिद्धार्थाच्या मातेचा मृत्यू झाला तेव्हा तो अवघा सात दिवसांचा होता.
8) सिद्धार्थाचा नन्द नावाचा एक धाकटा भाऊ होता. शुद्धोदनाचा महाप्रजापतीपासून झालेला तो पुत्र होता.
9) सिद्धार्थाला याशिवाय अनेक चुलत भाऊ होते. महानाम व अनुरुद्व हे त्याचा चुलता शुक्लोदन याचे पुत्र, आनंद हा त्याचा चुलता अमितोदन याचा पुत्र व देवदत्त हा त्याची आत्या अमिता हिचा पुत्र होता. महानाम हा सिद्धार्थापेक्षा वयाने मोठा होता व आनंद हा लहान होता.
10) त्यांच्या सोबतीत सिद्धार्थ लहानाचा मोठा झाला.
2) मुलाच्या जन्माचा आंनदोत्सव व नामकरणविधी चालू असतानाच महामाया एकाएकी आजारी पडली आणि तिचे दुखणे खूप बळावू लागले.
3) आपला अंतकाळ जवळ आला आहे असे ओळखून तिने राजा शुद्धोदनाला व प्रजापतीला आपल्या रुग्णशय्येजवळ बोलाविले आणि म्हटले, "माझ्या मुलाबद्दल असिताने जे भविष्य वर्तविले आहे ते खरे होईल याची मला खात्री आहे. मला वाईट एवढेच वाटते की ते खरे ठरलेले पाहण्यासाठी मी जिवंत राहणार नाही."
4) "माझं बाळ आता लवकरच मातृहीन होईल. परंतू माझ्या मागे माझ्या मुलाचे काळजीपूर्वक पालनपोषण होण्याबाबत व त्याच्या भवितव्याला अनुलक्षून त्याचे योग्य संगोपन करून वाढविले जाईल याबद्दल मला मुळीच चिंता वाटत नाही."
5) "प्रजापती, माझे बाळ मी तुझ्या स्वाधीन करीत आहे. त्याच्या आईपेक्षाही तू त्याचा चांगला सांभाळ करशील याबद्दल मला मुळीच शंका वाटत नाही."
6) "आता कष्टी होऊ नका. मला मृत्यूची परवानगी द्या. देवाचं बोलावणं आलं आहे. त्याचे दूत मला घेऊन जाण्यासाठी थांबले आहेत." असे म्हणून महामायेने अखेरचा श्वास घेतला. शुद्धोदन व प्रजापती या दोघांनाही अतिशय दुःख झाले व त्यांनी रडून आक्रोश केला.
7) सिद्धार्थाच्या मातेचा मृत्यू झाला तेव्हा तो अवघा सात दिवसांचा होता.
8) सिद्धार्थाचा नन्द नावाचा एक धाकटा भाऊ होता. शुद्धोदनाचा महाप्रजापतीपासून झालेला तो पुत्र होता.
9) सिद्धार्थाला याशिवाय अनेक चुलत भाऊ होते. महानाम व अनुरुद्व हे त्याचा चुलता शुक्लोदन याचे पुत्र, आनंद हा त्याचा चुलता अमितोदन याचा पुत्र व देवदत्त हा त्याची आत्या अमिता हिचा पुत्र होता. महानाम हा सिद्धार्थापेक्षा वयाने मोठा होता व आनंद हा लहान होता.
10) त्यांच्या सोबतीत सिद्धार्थ लहानाचा मोठा झाला.
☘🌿🌸🌷🌸🌿☘
*********************
क्रमश: .....
रोज वाचा, "बुध्द आणि त्यांचा धम्म"
पुढील भागात: ६. बालपण आणि शिक्षण
*********************
Comments
Post a Comment