3.(iii). रुग्णांबद्दल चिंता (iii)
भगवान बुद्ध आणि त्यांचा धम्म
~लेखक: डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर
*************************
आठवा खंड- महामानव सिद्धार्थ गौतम
Book VIII- THE MAN WHO WAS SIDDHARTH GAUTAMA
*************************
भाग दुसरा - तथागतांची मानवता
Part II- His Humanity
*************************
3.(iii). रुग्णांबद्दल चिंता (iii)
His Concern for the Sick
*************************
*(3. iii)*
~लेखक: डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर
*************************
आठवा खंड- महामानव सिद्धार्थ गौतम
Book VIII- THE MAN WHO WAS SIDDHARTH GAUTAMA
*************************
भाग दुसरा - तथागतांची मानवता
Part II- His Humanity
*************************
3.(iii). रुग्णांबद्दल चिंता (iii)
His Concern for the Sick
*************************
*(3. iii)*
1) असे मला समजले की एकदा भगवान बुद्ध भग्गी देशातील मृगवनात भेसकला वाटिकेत राहत होते. तेव्हा गृहपती नकुलपिता तथागतांकडे आला आणि त्यांना अभिवादन करून एकीकडे बसला.
2). बसल्यानंतर नकुलपिता तथागतांना म्हणाला, "भगवान मी एक जराजर्जर वयोवृद्ध गृहस्थ आहे. माझे वय होत आले आहे. मी आजारी असून नेहमी कष्टी असतो. आणि भगवान, मला क्वचितच आपले व संघाचे दर्शन घडते. भगवान आपण सान्त्वनाचे व उत्तेजनाचे दोन शब्द जर मला सांगितलेत तर दीर्घकालपर्यंत ते मला हितकारक व सुखदायक होतील."
3). "गृहपती, तुमचे शरीर जर्जर आणि पीड़ित झाले आहे हे खरे आहे. असा देह धारण करून वावरणा-याने क्षणभरही आरोग्याची अपेक्षा करणे मूर्खपणाचे आहे. गृहपती, ह्यासाठी तुम्ही आपल्या मनास अशी शिकवण दिली पाहिजे की माझा देह दुर्बल असला तरी माझे मन रोगट होणार नाही. गृहपती, असे तुम्ही मनाला शिकवले पाहिजे."
4). गृहपती नकुलपिताने तथागतांचा हा उपदेश प्रसन्न मनाने श्रवण केला. आपल्या आसनावरुन तो उठला आणि तथागतांना अभिवादन व प्रदक्षिणा करून तो निघून गेला.
2). बसल्यानंतर नकुलपिता तथागतांना म्हणाला, "भगवान मी एक जराजर्जर वयोवृद्ध गृहस्थ आहे. माझे वय होत आले आहे. मी आजारी असून नेहमी कष्टी असतो. आणि भगवान, मला क्वचितच आपले व संघाचे दर्शन घडते. भगवान आपण सान्त्वनाचे व उत्तेजनाचे दोन शब्द जर मला सांगितलेत तर दीर्घकालपर्यंत ते मला हितकारक व सुखदायक होतील."
3). "गृहपती, तुमचे शरीर जर्जर आणि पीड़ित झाले आहे हे खरे आहे. असा देह धारण करून वावरणा-याने क्षणभरही आरोग्याची अपेक्षा करणे मूर्खपणाचे आहे. गृहपती, ह्यासाठी तुम्ही आपल्या मनास अशी शिकवण दिली पाहिजे की माझा देह दुर्बल असला तरी माझे मन रोगट होणार नाही. गृहपती, असे तुम्ही मनाला शिकवले पाहिजे."
4). गृहपती नकुलपिताने तथागतांचा हा उपदेश प्रसन्न मनाने श्रवण केला. आपल्या आसनावरुन तो उठला आणि तथागतांना अभिवादन व प्रदक्षिणा करून तो निघून गेला.
Comments
Post a Comment